شهادت حضرت فاطمه زهرا(س)

بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت فاطمه زهرا(س)، جوهر انسانیت است.
ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) را به همه شیعیان، تسلیت عرض می کنم.
هرگاه از ریشه و جوهر یک انسان، گفته شود؛ به پدر، مادر، پدربزرگ، اجداد و گاهی قبیله و ایل و وطن و… سخن گویند.
اما برای ادراک این موضوع، هرکسی به یک از ان موارد، دقت کند.
گاهی برای افرادی، تحلیل ریشه انسان، در ظاهر،
یا در لباس، خانه وکاشانه یا علم و اندیشه او، مقام و موقعیت او، حسب و نسب او، ملیت و افکار او و… هست.
اما در بیان امر، تمام آنچه گفته شد، موثر است.
ریشه تو، در لباس وظاهر و باطن واخلاق و ادراک و علم و ایمان و….است.
ریشه تو در رفتار و اعمال توست.
ریشه تو در تمام دنیاست.
باید گفت: ریشه دنیا، در وجود توست.
اگر تو نبودی، دنیا نبود. اسمان و زمین و زمان هم نبود.
اگر. اشرف مخلوقات نبود، محلی از اعراب، برای سایر مخلوقات نبود.
در حدیث قدسی، تامل کنید:
لولاک لما خلقت الافلاک
ای پیامبر، اگر تو نبودی، خلقت جهان هستی، نبود.
لولا علی لما خلقتک:
ای پیامبر(ص)، اگر. مولی الموحدین، علی بن ابیطالب (علیه السلام)، نبود، تو را خلق نمی کردم.
لولافاطمه لماخلقتکما
یا علی بن ابیطالب( علیه السلام)، اگر. بانوی دو عالم، حضرت فاطمه (علیهاالسلام)، نبود، تو را و پیامبر(ص) را، خلق نمی کردم.
یا فاطمه الزهرا(س)، ای سبب خلقت افلاک و آدمیان؛ مظهر رحمت حق تعالی، وجود مقدس تو هست.
برای هر انسانی که داعی عبودیت و مقام بندگی خدای متعال است؛ تکریم و شان و مقام تو را لازم است.
اما تکریم مقام تو، به صیانت از طریق تو و راه و روش زندگی تو هست.
اصل و ریشه انسانیت، به پایبندی و التزام به خوی و فکر و راه تو، ممکن است.
بنابراین، باید گفت: ریشه و اساس و بنیه فکری انسان، مهم است. جسم خاکی انسان، از هر نژاد و قبیله و گروه و… ازخاک است.
هرگاه بر محور و معیار فکری بانوی دوعالم، حضرت فاطمه زهرا(س)، حرکت کنیم، یعنی ارادت و وفاداری به او، داریم.
یعنی وجهه قدسی ان حضرت را در وجود خود، پذیرفته ایم.
اما این مهم، ملازم ترسیم خط فکری خود، بر اساس قران مبین است.
یعنی: از ولایت حضرت امیرالمومنین، علی علیه السلام، تبعیت کنیم.
دشمنان ان حضرت را دشمنان خود، بدانیم.
دشمنان ان حضرت، دشمنان خدای متعال و
دشمنان پیامبر(ص) و ائمه علیهم السلام هستند.
به همین دلیل است که آن حضرت را بین در و دیوار به شهادت رساندند.
لعن الله اعدائک
به یاد داشته باشیم که ان حضرت به مقام شهود و شهادت رسیدند، اما فکر او، راه او، طریق او، تاقیامت هست…..
کاظم محمدی ارند