گزینگویههای مطهر
«زوال یلدای تباهی» در«زُلال آفتاب آگاهی»
من در درازترین شب«سال»
و در منتهای یلدای ظلمتِ «ضلال»
حجم عظیم ظلمت را دیدم
در تمام طول«شب» و به رغم لبخند هزاران «کوکب»
از هر «حنجرۀ باریک» و هر« پنجرۀ تاریک»
فریاد می زد: «زنده باد خواب!» و «مرگ بر آفتاب!»
اما سرانجام «آفتاب آگاهی» در «قاب پگاهی»طلوع کرد!
به «گاهِ خویش» و از «بارگاهِ فراندیش»!
بنابراین دانستم که«ظلمت هر چه پایدار» و «ظلم هر چند ماندگار» باشد
سرانجام ظلم و ظلمت با نخستین بارقۀ برق آفتاب آگاهی
«سپاهش میگریزد» و «خرگاهش فرو میریزد»!
شفیعی_مطهر
ضلال: گم شدن،گم کردن راه،گم شدن،گمراهی
