میلاد امام علی علیه السلام

بسم الله الرحمن الرحیم
ولادت امام علی بن ابیطالب علیه السلام را به شیعیان طریق حق، تبریک عرض می کنم.
درباره موضوع ولادت آن حضرت،مطلبی به مناسبت، تقدیم به ساحث قدسی نور وجودشان که با تامل و خواندن هر انسانی، امید به ثواب و فضل خدای متعال است.
توجه و افق نگاه اول به مناسبت این مقال، اسباب تحیر به نحو شگفت یک اتفاق عظیم بشریت تا دامنه قیامت، به وجود ان است. این رویداد مرتبط، گاهی اسباب توجه خاص ابنائ بشر به جوانب عام موضوع از حیث تفاوت های مرتبط، با سایر افراد ویا تامل به دقت به شناخت موارد جزئ به تایید فقدان امکان اشراف به دقائق وکنه وقایع تاثیر شگفت اثار آن است.
یعنی اعجاب از تولد در کعبه، حرم امن خدای متعال، که گاهی به خلاف آن برای رد فضل مرتبط به وجود بتها در ان تمسک کنند،پذیرفته نیست،زیرا با وجود اینکه در رد عنوان مقام و شرافت به مکان از حیث جایگاه تولد، موردی از اکابر و اجله و رئوس بنیان فکری انان در آن جایگاه نیست. یعنی پای هیچ نمرود یا فرعون و سران کفر به هنگام تولد، در ان مکان مقدس به زمین نیامد. موارد خاص مشابه، بسان مورد قبل، زیاد و در این مقال بیان نشود. بنابراین به افق ومنظر خاص، در ترسیم بیان موضوع، می نگریم.
یعنی به تولدی شگفت در آثار، که تولد مسیح و خلیل و کلیم و هر نبی و وصی معطوف به آن است.
تولدی که تاریخ را به دونیمه تبدیل کرد.
تولدی که با آن دنیا به آخرت نزدیک شد و مهر اتمام ادوار رسل پرودگارشد.
تولدی بعنوان نقطه عطف، بشریت را به سعی و تلاش برای انتفاع از نور عقل، تهییج و بعث به وجود اورد.
تمام عصاره این مقال در این کلام است؛ یعنی تولد سیزده رجب یا تاریخ تفاوت کند، کعبه باشد یا مکان تغییر کند و.. ما به اثار این واقعه باید بنگریم.
یا علی (ع) خدا گویمت، کفر است، بشر گویمت، ای شه ملک لافتی، دشوار است؛ ملک هستی ای شاه خرد، دلیل و نماد خدایی، تو ای آفتاب حسن و ژرفای بی بدیل معرفت، که هستی؟!
او جان جهانیان و نفخه حق، تجلی خدای مهر و آیینه انسانیت، مظهر صفات حق و تمثال جنت رضوان احدیت و شکوه موهبت خلق و در وصف به توصیف ممکن نیست.
خدای را سپاس ، یک راز در این مقال است که دریابیم نجات خود ملازم تمسک به اوست…..
کاظم محمدی آرند