#طنزسیاهنمایی. ۶۱۴

آن فاجعۀ بزرگ چیست؟!

گفت: یک سوال مرا خیلی می‌رنجاند و آن این‌که ۴۴ سال است که همۀ تریبون‌های

مساجد ،مدارس،دانشگاه‌ها،رسانه‌های نوشتاری و شنیداری و دیداری دست دولت

است.چرا دولت برای تحکیم مسئلۀ حجاب،به جای دستگاه‌های فرهنگی،به نیروی

انتظامی متوسّل شده است؟آیا مسئلۀ حجاب،یک نظریۀ دینی و فرهنگی نیست؟

آیا یک نظریّۀ دینی با علم و عقل و استدلال منطقی تبدیل به ایمان و باور می‌شود؟

یا به وسیلۀ نیروی انتظامی؟

گفتم: حق با توست.جالب‌تر این که بیشتر متولّیان امر شخصیّت‌های روحانی و

فرهنگی هستند و این گونه مسائل را بهتر از من و تو می‌دانند و می‌فهمند.

گفت: بله! آنان که این گونه تصمیمات را می‌گیرند،فعلاً «سیاستمدار»!! شده‌اند!

گفتم: سیاستمدار چه فرقی با سایر مدیران فرهنگی و روحانی دارد؟

گفت:می گویند کشیشى یک پسر نوجوان داشت و نگران شغل آینده‌اش بود.

یک روز که پسر به مدرسه رفته بود، پدرش تصمیم گرفت آزمایشى براى او ترتیب

دهد. به اتاق پسرش رفت و سه چیز را روى میز او قرار داد:

یک کتاب مقدّس، یک سکّۀ طلا، و یک بطرى مشروب.

کشیش پیش خود گفت :

«اگر پسرم کتاب مقدس را بردارد، مثل خودم کشیش می‌شود که این خیلى عالی‌است.

اگر سکّه را بردارد یعنى دنبال کسب و کار می‌رود که آن هم بد نیست.

امّا اگر بطرى مشروب را بردارد، آدم دائم‌الخمر و به درد نخوری می‌شود که جاى

شرمسارى دارد.»

وقتی پسر از مدرسه بازگشت، یک راست راهى اتاقش شد، چشمش به اشیای

روى میز افتاد. با کنجکاوى به میز نزدیک شد و آن‌ها را از نظر گذراند.

اول کتاب مقدّس را برداشت و زیر بغل زد. سّکّۀ طلا را توى جیبش انداخت

و در بطرى مشروب را باز کرد و یک جرعۀ بزرگ از آن خورد.

کشیش که از پشت در ناظر این ماجرا بود، زیر لب گفت:

«خداى من! چه فاجعۀ بزرگی، پسرم سیاستمدار خواهد شد…!»

گفتم: باز هم #سیاهنمایی کردی؟!

شفیعی‌مطهر

دانلود رایگان کتاب‌ها و دیگر آثار این قلم در کانال گزین‌گویه‌های مطهر

https://t.me/nedayemotahar