تفسیرصحیح تواضع(۲)

بسم الله الرحمن الرحیم
تفسیرصحیح تواضع

قسمت دوم

…. در بحث افراط و تفریط، تامل کنیم که متعلق کنش و بازتاب رفتارانسان چیست؟
گاهی، مواجه با عمل یک انسان جاهل، هستیم؛ ومی دانیم که از ضعف ادراک وعدم تعقل، مرتکب کاری شده، که باعث ایذای و آزار است؛ قطعا تواضع، به گذشت و بردباری است، امثال این موارد، در تاریخ، ماندگار است. مانندرفتار حضرت رحمه للعالمین، پیامبر خاتم صل الله علیه واله وسلم درمقابل افراد نادان، که شکمباره گوسفند بر سر مبارک ان حضرت می ریخت؛ و ان کانون ومعدن زلال رحمت، گذشت و رآفت داشتند. همچنین عیادت شخصی که مدتی،خبر از آزار مستمر او،نشد. رفتار امامان معصوم علیهم السلام، که بسیار شگفت انگیز و نماد تواضع انها، نشان می دهد.
بنابراین تواضع، دریایی بیکران، که ژرفای ان به غایت افکار است.
اما به مرزهای آن بنگریدکه ارتباط آن، در تلاطم ایمان با مرز کفر،چگونه دریابیم.
برای این موضوع توجه کنیم که درشتی و نرمی به هم در خوش است، چوفاصد که هم رگزن و هم مرهم نه است.
یعنی متعادل بودن و حرکت بینابین، در روند مسیرزندگی انسان، مهم است. اما چگونه در مواجهه با کفر، تواضع کنیم؟!
یعنی؛ بحسب اینکه، می دانیم؛

محَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُکَّعًا سُجَّدًا یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاهِ وَمَثَلُهُمْ فِی الْإِنْجِیلِ کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغِیظَ بِهِمُ الْکُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَهً وَأَجْرًا عَظِیمًا محمد [ص] پیامبر خداست و کسانى که با اویند بر کافران سختگیر [و] با همدیگر مهربانند آنان را در رکوع و سجود مى ‏بینى فضل و خشنودى خدا را خواستارند علامت [مشخصه] آنان بر اثر سجود در چهره ‏هایشان است این صفت ایشان است در تورات و مثل آنها در انجیل چون کشته‏ اى است که جوانه خود برآورد و آن را مایه دهد تا ستبر شود و بر ساقه ‏هاى خود بایستد و دهقانان را به شگفت آورد تا از [انبوهى] آنان [خدا] کافران را به خشم دراندازد خدا به کسانى از آنان که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده‏ اند آمرزش و پاداش بزرگى وعده داده‏ است (۲۹/فتح)

اینکه گفته شود، پیروان پیامبر ص برکفار سخت و شدید هستند، چه معنی دارد؟

باید توجه کنیم؛ مصداق والذین معه… یعنی؛ کسانی که پیرو پیامبرص هستد، امام علی علیه السلام است. حال بنگریم، رفتار امام علی ع در مقابل کفار، چگونه بود.
باید گفت: در مواجهه با کفار، توجه لازم است؛ که شدت و قاطعیت، گستره زیاد داردومیتوان گفت: عدم گرایش قلبی به انهاست و حتی در رفتارهای شخصی، بحث تواضع لازم است.
فی المثل در مبارزه مولی الموحدین حضرت علی علیه السلام وعمربن عبدود، هنگام شکست او که عمربن عبدود، بر زمین افکنده شد، اقدام ناجوانمردانه ورذل او مورد عفو امام المتقین واقع شدوبی ادبی او باعث شد، بلندشود تا اینکه بحث نتیجه جنگ فقط به رضای خدای متعال باشد.
در این صحنه رویارویی، که بحث قتال است، غایت ممکن برای تقابل است؛ وتواضع وجود دارد.
بنابراین، بحسب اینکه بگوییم؛ باکفار، غلظت وشدت لازم است، مستمسک هر رفتار وتشفی نفس، محسوب نشود….
ادامه دارد انشاالله
کاظم محمدی آرند