حدیث عبودیت

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
حدیث عبودیت
امام حسن مجتبی علیه‌السلام:
مَنْ عَبَدَ اَللَّهَ عَبَّدَ اَللَّهُ لَهُ کُلَّ شَیْءٍ
هر کس خدا را بندگى کند ، خداوند همه چیز را بنده او گرداند.
تنبیه الخواطر ، ج ۲ ، ص ۱۰۸
دانلود( عکس نوشته)
توضیح:
اطاعت پذیری از خداوندمتعال، آثار زیاد، دارد. تمام اثار بنحو تجمیع و تمام در این حدیث مملو از نور و رحمت، وجود دارد.
شاید بعض، با رؤیت پیرمردی کهنسال و یا عجوزه ای ناتوان در مقام فهم این حدیث، ایراد کنند.چگونه عابد یا عابده ای ناتوان که مسغرق در طاعت خدای متعال هستند، خود ناتوان هستند؟!
دست ، رعشه دارد و پای در مسیر حرکت باز ماند، مطیع آنان نیست؛ چگونه تمام دنیا بخصوص کفار و اهل ظلمه، مطیع انان است؟
جواب
الف) انسان عاقل و خردمند به طاعت غیر، با شرایط خاص، موافق است.
یعنی می داند که. طاعت پذیری مختص به خدای متعال است.
ب) هیچ انسان وارسته ای، دیگران را برده و بنده خود نمی داند.
ج) احتیاج و لوازم کمال انسان سالک به طریق خدای متعال مرتبط با شرایط حیات شخصی اوست و به فرمانروایی و اسراف و تبذیر و اشراف به زخارف دنیا نیست.
د) با این مقدمات که لوازم طاعت خدای در دنیا، مهیاست، تمام دنیا مانع از وجود هیات طاعت نیست، یعنی دنیا مطیع اوست. یعنی تمام مخلوقات تحت اراده او، مانع از حرکت رو به رشد او نیست.
بنابراین قیاس با فرمانروایی، که باجحاف، امر ونهی کند، ظلم کند و بستاند و بدهد و هزار خواسته هوای نفس انجام دهد، خطای افق فکر و خلاف اندیشه فطرت انسان است. برای این فرمانروا، مطیع مختار نیست. جماعتی به جهل یاغفلت، وحشت یا هوس، کفر و طینت پلید وهزار دلیل شیطانی همراهی کنند. این همراهی، اطاعت پذیری نیست.
اما می توان گفت: در مسیر طاعت خدای که نیاز به غیر نیست، خواسته او از غیر، عدم مزاحمت است و این اراده و امر مطیع خدای متعال، اجابت کنند؛ پس تمام دنیا مطیع اوست.
دقت و تامل به موضوع ضرب و شتم، زندان و شهادت و تبعید و…. در راستای طاعت خداست و اجر و ثواب آن بشرط وجود و تحقق این موارد است که می توان گفت: برای تحقق این مراتب رشد، اطاعت و پذیرش این ستم های موجب کمال، از جانب کفر و اهل ستم است.
کاظم محمدی آرند