فرخنده زادروز امام علی (ع) و روز پدر
صدف کعبه لب گشود و اسوۀ یگانه،دردانۀ جاودانه
و حقیقت اَلَستی را به جهان هستی تقدیم کرد .
ای رهرو راستین ! و ای انسان پاکآیین!
اگر میخواهی سرو حقیقت را در بالندهترین قامت تماشا کنی ،
اگر دوست داری که خورشید فروزان بینش را
در درخشانترین فروزش به نظاره بنشینی ،
اگر میخواهی که آسمان فضیلت را در زیباترین تجلّی بنگری ،
اگر مشتاقی که کوه استقامت را در استوارترین سیمایش تماشاگر باشی ،
اگر آرزو داری جرعهای از زلال نابترین چشمهساران عرفان ” کوثر ” را بنوشی ،
اگر طالب تماشای تندیس قدسی و والاترین عروج انسی در رساترین صورت هستی ،
اگر میخواهی به حقیقت یاور غمدیدگان و مددکار ستمدیدگان باشی ،
…و اگر میخواهی معنی عدالت،مفهوم حرّیّت،تبلور فتوّت،تجسّم مروّت،
عصارۀ فضیلت و مقام والای خلیفهالّلهی را یک جا و همه و همه را
در بلندای قامت یک انسان بنگری :
علی را بنگر !!
در سیزدهم رجب …
بزرگمردی پای بر گسترۀ زمین نهاد که غنچه دهانها را شکفتن
و جوانۀ زبانها را گفتن آموخت ،
قامت رسای بشریّت با قیامت خروشش از اسارت رَست
و سبزههای عدالت با سرود سبز باران کلامش رُست ،
چه بسیار دشمنانی که شناختندش و بر او تاختند
و چه بسا دوستانی که نشناختندش و او را ارزان باختند ،
بلاغت ، از زبانش حلاوت یافت و فصاحت از بیانش ملاحت گرفت ،
چه دردنامههایی که تنها در سینۀ سیاه شبهای کوفه نگاشته شد
و چه نهالهای نالههایی که فقط در دل زلال چاههای کوفه کاشته شد.
در سیزدهم رجب…
رادمردی از ملکوت اعلی پای بر عرصۀ برهوت دنیا نهاد ،
تا تنهایی خدایگونگان را در گسترۀ تاریخ ، دردمندانه فریاد کند ،
با ستم بستیزد و رویِشِ بذر آفتاب را در دل یلدای جهالت بشارت دهد.
چه نوایی جز زمزمۀ دلانگیز فرشتگان،نالههایش را
در خلوت شبهای نخلستان همنوایی کردند؟!
و چه چشمانی جز برق دیدۀ اختران سپهر،ستارگان اشکش را به نظاره نشستند؟!
بیست و سه سال مکتب را از حلقوم شمشیر فریاد کرد
و بیست و پنج سال برای حفظ وحدت در جهان اسلام سکوت کرد
و پنج سال برای استقرار عدالت در جامعۀ اسلامی
پنجه در پنجۀ قاسطین ، مارقین و ناکثین روزگار درافکند.
ولی افسوس که ….
گُلِ عدالت با ولادتش شکُفت و با شهادتش بهخون خُفت!!
میلاد با سعادت مولای متّقیان امیر مومنان علی (ع)
و روز بزرگداشت مقام پدر را
به همه رهروان صدیق و پیروان شفیق آن پیشوا تبریک و تهنیت میگویم.
شفیعی مطهر