مهارت دوست گزینی

بسم الله الرحمن الرحیم

مهارت دوست گزینی

دنیای بشریت براساس محور تعامل وتقابل، کنش و واکنش، جذب و دفع، تزاحم وتناسب و… وبعبارتی همان حب و بغض است.
این رویه از امور تکوینی و ملازم زندگی انسان هاست. یعنی حیات انسان وبه تشکیک و شدت و ضعف، سایر موجودات هم، بدین طریق است.
البته نحو قیاس و وجود این معیار، در موجودات مختلف، تفاوت دارد. درهر نوع از موجودات، بیان ان بحسب فهم انسان، معنی دارد. در ساحت وجود موجودات خاص، این معنی تفسیر خاص دارد. فی المثل تزاحم درندگان، برای حیوانات ضعیف، سیل و زلزله برای جمادات و نباتات، تغییر و تحول فاصله موجودات، که تبع ان نقصان و زیادت دما، هست و گرما وسرما یا رشد وامحائ گیاه و پرنده و درنده واقلیم خاص، موجب است، در دنیای ذرات، که جابجایی الکترون، یک اثارشگفت، چون تبدیل اتان به اتن و اتیلن به موادخاص وهزار ترکیب پلیمری و شیمیایی و… که عرصه رای و نظرشیمیست زبده و خلاق فکری است و در فیزیک و عالم کوانتم و تهاجم و انفجار شکافت هسته ای و میل به پرواز و عبور از افاق و کرانه ها و درنوردیدن زمان و مکان و….. ساحت تحلیل خود دارد. تمام این دقایق به گستره معنای دوستی و رفاقت است. تعبیر ان به لسان نوع انسان در محیط زندگی، به لزوم همزیستی و قرابت ویا عداوت و مفارقت است. اسباب راحتی و یا درد و زجرت تبع خود، ازدیاد حرث و نسل ویا طلاق وهلاکت ومخاصمه وجنگ ها ورشد و پیشرفت ودرتقابل ان، فقر و رکود، ذلت و تباهی و درماندگی است. این عظمای معنا، بحد وفور و ژرفای حدیث مطلب، محتاج تامل است که لزوم عنوان مهارت دوست گزینی برای ما از هرموضوع و حاجت خاص اهم است. در این مجال باقلم از جنس نور، باید گفت: که ذره ای یا اندک، توان و تاب بازتاب زیاد باشد. این اعجاز تفسیر بیان را قدر لازم است که با تامل به ان، با وصف افق نگاه خاص به منظر حیات، نوع خود بنگریم. یعنی نحو استفاده از ان در ترسیم زندگی خود مهم است. آن دقت و تامل به رفتارصحیح در بحث فهم و عمل است که چگونه باید استفاده کنیم.
بنابراین درتعدد لایه های نفع یا زیان موضوع ،مسامحه روانیست. اندک طریق عقل به سامان غیر یا خود هست وخلاف ان به هر نیت وعامل بعث، اسباب زوال است که تمثیل فرزند آن تابع فرعون از بنی اسرائیل می توان گفت.: که پس از عبور ونجات از رود نیل، بسوی پدر به سمت گروه خصم امد و در بیان لزوم گریز از لشکر فرعون و التجائ به حضرت موسای کلیم گفتگو داشت که ناگهان عذاب خدای به غرق آنان در رودخانه نیل امد و این حقیقت برای اولاد واحفاد و ابنائ بشر، بازگفت؛ که خود را جمع کنید. با دشمنان خدای، رفاقت نکنید؛ که وقت عذاب، تر و خشک، می سوزند.
این متن به التفات در نکته اخرومنتهای ذیل، قله خود به افهام نزدیک کند؛ یعنی بدانیم که اساس دوستی ها، معیار حق هست.
در این عرصه باید گفت که بعض انسان ها، چون غذا، نیاز به آنهاست. جماعتی هم بسان داروست؛ که گاهی نیاز به انهاست. گروهی، چون رنج و مشقت و خواری، دوری از آنها، لازم است.
می توان گفت: گروهی چون بعض درختان سایه دارندومیوه ای ندارندوعده ای چون بعض درختان ، سایه و میوه دارند وبعضی هم چون علف های هرز، سایه و میوه ای، ندارند.
در این بازار و تلاطم دنیا، چون دوست به شرایط نفع نیست، تنها باش که میل به عرصه هلاک، موجب زیان است.
کاظم محمدی آرند